Czas ten stosowany jest do przeszłości: charakteryzuje czynności powtarzające się, czynności trwające przez jakiś okres, opisy i czynności niedokonane.
Utworzenie czasu przeszłego niedokonanego pretérito imperfecto (znanego również jako copretérito) jest proste (ale uważajcie na akcent graficzny; zwróćcie uwagę na to, kiedy się go stawia, a kiedy nie):
|
w koniugacji 1. zamieniamy -ar => |
|
|
|
w pozostałych koniugacjach -er lub -ir =>
|
|
|
Na przykład:
Hablaba por teléfono cuando mi hermana comía su paella.
Me gustaba mucho viajar en primavera.
¿En tu infancia ya sabías bailar?
Jak widzicie, 1. i 3. osoba liczby pojedynczej są takie same, a wiecie już pewnie, że hispanohablantes pomijają zaimki osobowe, więc bądźcie czujni_czujne!
Copyright © by Nika Fronc-Iniewicz, październik 2013. All rights reserved.
Jest tylko kilka czasowników nieregularnych w tym czasie:
| infinitivo | pretérito imperfecto |
|
ser (być) |
era, eras, era, éramos, erais, eran |
|
ir (iść) |
iba, ibas, iba, íbamos, ibais, iban |
|
ver (widzieć) |
veía, veías, veía, veíamos, veíais, veían |
| entrever (dostrzegać) |
entreveía, entreveías, entreveía, entreveíamos, entreveíais, entreveían |
|
prever (przewidywać) |
preveía, preveías, preveía, preveíamos, preveíais, preveían |